Czym się różnią między sobą trzy korespondencje między („wieżą”/„wieżami”) XUBS a statkami powietrznymi: „Frołow”, „Wosztyl” i „Protasiuk” – 10 Kwietnia? Przede wszystkim tym, że dwóm pierwszym załogom „kontroler” mówi wyraźnie „posadocznyj 2-5-9” (kurs do lądowania 259 stopni; od wschodniej strony smoleńskiego północnego lotniska), a tej trzeciej tego nie mówi. Ponadto „Frołowowi” o godz. 6:54 pol. czasu Plusnin komunikuje nie tylko, że (ił-76) ma podchodzić kursem 259, ale też, że podejście ma być wykonywane według radiolatarni (NDB) i radiolokacyjnego systemu lądowania (RSL). Na pytanie Plusnina, czy załoga iła-76 planuje podejście wraz z lądowaniem (godz. 7:18: Zachod na posadku budiete rassczitiwat’?), „Frołow” odpowiada jednoznacznie, potwierdzając: Da da, s posadkoj. „Wosztyl” wprawdzie nie jest już informowany o podejściu wg radiolatarni i RSL, ale, powtarzam, dostaje (o godz. 6:55), a więc na 20 minut przed lądowaniem (zgodnie z oficjalnymi danymi), jasną informację, że obowiązujący PLF 031 kurs lądowania na XUBS to 259, poza tym o godz. 7:08 „Wosztyl” komunikuje: razrieszytie zachod na posadku – czyli proszę zezwolić na podejście do lądowania.
Natomiast z PLF 101, czyli „Protasiukiem” jest zupełnie inaczej niż z „Frołowem” i „Wosztylem”. Ze strony „kontrolerów” nie ma mowy ani o „posadocznym 259” ani o podejściu wedle NDB i RSL. Nie pojawia się też (w żadnym komunikacie „Protasiuka”) słowo posadka – lądowanie. W komunikacji między XUBS a PLF 101 wstępne komendy dotyczące kursu są tylko dwie: 40 stopni oraz 79 stopni, zaś wcześniejszy (w stosunku do nich) komunikat wypowiedziany przez mjr. A. Protasiuka zaraz po zgłoszeniu się PLF 101 (w punkcie ASKIL) „moskiewskiej kontroli” i po nawiązaniu łączności z „Korsażem” – komunikat z godz. 8:23 Na dalszą prowadzącą (na dalnyj priwod) (…) zostaje przez „kontrolerów” zignorowany (padają pytania o paliwo, o zapasowe lotnisko – ale nie o jaką dalszą NDB może załodze „prezydenckiego tupolewa” chodzić).
Te (i inne zebrane w Załączniku poniżej – jak np. ta (z „raportu MAK” i „raportu Millera”), że załoga miała po ASKIL kierować się na DRL1, czyli dalszą zachodnią NDB lub np. ta, że komunikacja: załoga – „kontrolerzy” wygląda w większości momentów jak gadanie dziada z obrazem) przesłanki pozwalają, sądzę, postawić hipotezę, iż w przypadku PLF 101 mogło 10 Kwietnia dojść do zajścia od zachodniej strony (kursem 79) – zajścia do wysokości decyzji – i odejścia na „zapasowe”. Po szczegóły odsyłam do lektury poniżej:
